ÖZ

Amaç

Bu çalışmanın amacı, dijital ve dijital olmayan hastanelerde çalışan hemşirelerin dijital okuryazarlık düzeylerini karşılaştırmak ve demografik ve mesleki değişkenlerin dijital yeterlilikleri üzerindeki etkisini incelemektir.

Yöntem

Tanımlayıcı ve karşılaştırmalı kesitsel bir çalışma olarak tasarlanan araştırmaya, Türkiye’de bir dijital ve bir dijital olmayan hastanede çalışan 219 hemşire katılmıştır. Veriler, demografik bilgileri ve 12 maddelik, tek boyutlu bir Dijital Okuryazarlık Ölçeği’ni içeren yapılandırılmış bir ölçek aracılığıyla toplanmıştır. Ölçeğin güvenilirliği doğrulanmıştır (Cronbach’s alpha=0,948). İstatistiksel analizler, tanımlayıcı istatistikler, bağımsız örneklem t-testleri, tek yönlü ANOVA, Games-Howell post-hoc testleri ve ki-kare testleri içeren SPSS kullanılarak gerçekleştirilmiştir.

Bulgular

Dijital hastanelerde çalışan hemşirelerin, dijital olmayan hastanelerdeki hemşirelere kıyasla anlamlı derecede daha yüksek dijital okuryazarlık düzeyleri olduğu bulunmuştur (p<0,05). Yaş, eğitim düzeyi veya deneyim yılına göre anlamlı bir fark gözlenmemiştir. Ancak, dijital okuryazarlık puanları, dijital araç kullanım sıklığının artmasıyla önemli ölçüde artmıştır. Mesleki deneyim ile dijital etkileşim sıklığı arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır.

Sonuç

Kurumsal dijital altyapı ve dijital araç kullanım sıklığı, hemşirelerin dijital okuryazarlığını etkileyen temel faktörlerdendir. Günlük dijital etkileşimi teşvik etmek ve teknolojik kaynaklara erişimi sağlamak, sağlık hizmetleri ortamlarında dijital yeterliliklerin güçlendirilmesine yardımcı olabileceği söylenebilir.