Özet

Amaç: Bu retrospektif kohort çalışma, canlı doğum oranının (CDO) potansiyel öngörücüleri olarak tetikleme günü progesteron/toplam oosit sayısı (P/OTotal) ve progesteron/MII oosit sayısı (P/OMII) oranlarını araştırmaktadır.

Yöntem: 1 Mart 2010 ile 1 Kasım 2016 tarihleri arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi in vitro fertilizasyon (IVF) kliniğine başvuran ve GnRH antagonisti eşliğinde kontrollü over stimülasyonu sonrasında intrasitoplazmik sperm enjeksiyonu tedavisi uygulanan 1.258 infertil hastanın ilk siklusları incelenmiştir.

Bulgular: Serum P düzeyleri ≤0,5, 0,5-1,5 ve >1,5 ng/mL olan sikluslar için CDO sırasıyla %16,3 (50/307 siklus), %23,0 (180/783) ve %19,6 (33/168) olarak bulunmuştur. CDO, P düzeyi ≤0,5 ng/mL olan grupta, 0,5-1,5 ng/mL grubuna göre önemli ölçüde daha düşüktü. P düzeyi ≤0,5 ng/mL olan sikluslar hariç tutulduktan sonra, P/OTotal ve P/OMII oranlarının CDO'yu öngörmek için eğrinin altında kalan alan değerleri (sırasıyla 0,544, p=0,049; 0,552, p=0,022) anlamlı olarak saptanmıştır. Tek başına P düzeyi (0,509, p=0,686) anlamlı bir öngörücü olarak saptanmamıştır. Siklus özelliklerine göre düzenlenen ROC modellerinde, P/OTotal ve P/OMII oranı değerleri (sırasıyla 0,608, p<0,001; 0,610, p<0,001), P ve 1/O ya da P ve 1/MII gibi, parametreleri ayrı ayrı kullanmaktan daha güçlü veya daha zayıf bir öngörü performansı göstermemiştir (sırasıyla 0,610, p<0,001; 0,611, p<0,001).

Sonuç: CDO için P/OTotal ve P/OMII oranlarının öngörü performansı, ayrı parametreler olarak O, P ve MII kullanımıyla benzerdir. Sonuç olarak, bu oranlar uygun klinik belirteçler olarak kullanılabilir ve daha basit bir yorumlamaya sahip olma avantajına sahiptir.